εταιρικά νέα για Πέντε παράγοντες που επηρεάζουν μια επιτυχή υπερηχητική συγκόλληση

1. Συχνότητες συγκόλλησης:

Χαρακτηριστικό φάσμα συχνοτήτων συγκόλλησης από τη σειρά 40kHz στη σειρά 15kHz. Οι διάφορες παράμετροι της εφαρμογής θα αποφασίσουν τον καλύτερους εξοπλισμό και τη συχνότητα για να επιτύχουν μια βέλτιστη συγκόλληση για τα μέρη.

Παραδείγματος χάριν, για τις μικρές, λεπτές συνελεύσεις (τυπωμένοι πίνακες κυκλωμάτων, μικροηλεκτρονικά συστατικά, κ.λπ.) με τις στενές ανοχές, μια υψηλότερη συχνότητα (παραδείγματος χάριν, 40kHz) είναι καλύτερα ταιριαγμένη ως εφαρμοσμένη πίεση και οι υπερηχητικές δονήσεις μπορούν να ελαχιστοποιηθούν, μαζί με οποιοδήποτε χαρακτηρισμό των επιφανειών κατηγορίας Α.

Χαμηλής συχνότητας (για παράδειγμα, 15kHz) είναι καλοταιριασμένος για το μέσο στα μεγάλου μεγέθους μέρη και επιτρέπει επίσης τη συγκόλληση πολλών μαλακότερων πλαστικών με τις μεγαλύτερες απομακρυσμένες αποστάσεις (περισσότεροι σε αυτό κατωτέρω) από συχνά είναι δυνατός με τα συστήματα υψηλότερης συχνότητας.

Η συχνότητα 20kHz είναι η ο συνηθέστερα χρησιμοποιημένη υπερηχητική συχνότητα για τη συνέλευση πλαστικών και προσφέρει τη μέγιστη ευελιξία, δεδομένου ότι είναι κατάλληλη για ένα ευρύ φάσμα των εφαρμογών και των θερμοπλαστικών συστατικών.

2. Εκτιμήσεις υλικών:

Σύμφωνα με τη βασική αρχή της υπερηχητικής συνέλευσης όπως περιγράφεται ανωτέρω, η θερμοπλαστική μπορεί να συγκεντρωθεί ultrasonically επειδή λειώνουν μέσα σε μια συγκεκριμένη σειρά θερμοκρασίας εκτιμώντας ότι thermosetting υλικά – που υποβιβάζουν όταν θερμαίνεται – είναι ακατάλληλος για την υπερηχητική συνέλευση.

Η ιδιότητα συγκόλλησης καθόλου θερμοπλαστικού εξαρτάται από την ακαμψία ή το συντελεστή της ελαστικότητας, πυκνότητας, συντελεστή της τριβής, θερμικής αγωγιμότητας, συγκεκριμένης θερμότητας και TM ή Tg.

Γενικά, τα άκαμπτα πλαστικά εκθέτουν τις άριστες απομακρυσμένες ιδιότητες συγκόλλησης επειδή διαβιβάζουν εύκολα τη δονητική ενέργεια. Τα μαλακά πλαστικά, που έχουν έναν χαμηλό συντελεστή της ελαστικότητας, μειώνουν τις υπερηχητικές δονήσεις και, ως τέτοια, είναι δυσκολότερο να ενωθούν στενά.

Στην πασσάλωση, η διαμόρφωση ή η συγκόλληση σημείων, το αντίθετο είναι αληθινή. Γενικά, όσο μαλακότερο το πλαστικό, ο ευκολότερος αυτό είναι στον πάσσαλο, τη μορφή ή τη συγκόλληση σημείων.

Επίσης κατά κανόνα, οι ρητίνες είναι ταξινομημένες όπως άμορφες ή κρυστάλλινες. Η υπερηχητική ενέργεια διαβιβάζεται εύκολα μέσω των άμορφων ρητινών, οι οποίες επομένως παραχωρούν εύκολα στην υπερηχητική συγκόλληση. Οι κρυστάλλινες ρητίνες, αφ' ετέρου, δεν διαβιβάζουν εύκολα την υπερηχητική ενέργεια. Για το λόγο αυτό, όταν πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι ενώνοντας στενά κρυστάλλινες ρητίνες, το πιό υψηλά εύρος και τα ενεργειακά επίπεδα, και η ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο κοινό σχέδιο.

Οι μεταβλητές που μπορούν περαιτέρω να επηρεάσουν την ιδιότητα συγκόλλησης είναι περιεκτικότητα σε υγρασία, πράκτορες απελευθέρωσης φορμών, λιπαντικά, plasticizers, υλικά πληρώσεως που ενισχύουν τους πράκτορες, χρωστικές ουσίες, καθυστερούντες φλογών και άλλες πρόσθετες ουσίες, μαζί με τον πραγματικό βαθμό ρητίνης.

Επιπλέον, είναι σημαντικό να καθοριστεί ο βαθμός συμβατότητας των υλικών που ενώνονται στενά από κοινού. Ορισμένα υλικά έχουν κάποιο βαθμό συμβατότητας, αλλά δεν μπορούν να είναι όλοι οι βαθμοί και οι συνθέσεις συμβατοί, και μερικές δεν είναι καθόλου συμβατές.

3. Κοινός αντίκτυπος σχεδίου:

Ίσως η κρισιμότερη άποψη της υπερηχητικής συγκόλλησης είναι κοινό σχέδιο (η διαμόρφωση δύο επιφανειών ζευγαρώματος). Πρέπει να εξεταστεί όταν είναι ακόμα τα μέρη που ενώνονται στενά στο στάδιο σχεδίου και έπειτα ενσωματωμένος στα φορμαρισμένα μέρη. Υπάρχουν ποικίλα κοινά σχέδια, κάθε ένα με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και τα πλεονεκτήματα. Η επιλογή τους καθορίζεται από τέτοιους παράγοντες όπως τον τύπο πλαστικού, γεωμετρίας μερών, απαιτήσεων συγκόλλησης, ικανοτήτων κατεργασίας και σχηματοποίησης και καλλυντικής εμφάνισης.

4. Σχεδίαση και κοu'φώματα:

Είναι δύσκολο να τονιστεί η σημασία των κέρατων και των κοu'φωμάτων όταν την επίτευξη μιας αποτελεσματικής υπερηχητικής συγκόλλησης.
Υπήρξε μια αντίληψη στη βιομηχανία που τα κέρατα και τα κοu'φώματα για μια ιδιαίτερη εφαρμογή έπρεπε να παρασχεθούν από τον ίδιο κατασκευαστή ο, τιδήποτε Τύπος συγκόλλησης χρησιμοποιούταν. Σήμερα, οι μηχανικοί καταλαβαίνουν ότι είναι ελεύθεροι να αναμίξουν και να ταιριάξουν με: Η καλύτερη σχεδίαση για την εργασία δεν ειναι απαραίτητο να φέρει την ίδια επωνυμία που είναι στον Τύπο, εφ' όσον ταιριάζει με η συχνότητα συγκόλλησης.
Οι υλικές επιλογές επεξεργασίας σχεδίασης περιλαμβάνουν το αργίλιο, το τιτάνιο, το χάλυβα και το ανοξείδωτο. Τέτοιοι παράγοντες όπως τον τύπο του ένωσης των πλαστικών, το κοινή μέγεθος και τη διαμόρφωση, τη δύναμη συγκόλλησης ή/και τη διάρκεια θα καθορίσουν το καλύτερο υλικό για την εργασία. Για παράδειγμα, για την αυξανόμενη μακροζωία, ο χάλυβας θα μπορούσε να είναι μια καλή επιλογή.
Το καλό σχέδιο προσαρτημάτων είναι επίσης επιτακτικό. Το προσάρτημα έχει δύο κύριους σκοπούς: για να ευθυγραμμίσει τα μέρη κάτω από το κέρατο και για να υποστηρίξουν άμεσα κάτω από την περιοχή συγκόλλησης. Αυτή η υποστήριξη περιλαμβάνει επίσης την απεικόνιση της υπερηχητικής ενέργειας πίσω στο αεροπλάνο συγκόλλησης αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα κοu'φώματα συχνά επεξεργάζονται στη μηχανή από το μέταλλο.
Για την προστιθέμενες δύναμη και τη διάρκεια, η αντιμετώπιση καρβιδίου ή η επιχρωμίωση μπορεί να εφαρμοστεί. Τα περιγραμμένα κοu'φώματα και τα εργαλεία για τα ακανόνιστα διαμορφωμένα μέρη μπορούν να είναι συνήθεια με σκοπό, μαζί με τις περιφερειακές συσκευές να στερεώσει, να κρατήσει και να ευθυγραμμίσει τα αντιτιθέμενα μέρη. Τα τετμημένα και διευθετήσιμα κοu'φώματα μπορούν επίσης να χτιστούν για να εξασφαλίσουν μια ασφαλή τακτοποίηση με τα φορμαρισμένα πλαστικά μέρη.

5. Παράμετροι συγκόλλησης:

Κατά τη διάρκεια η ίδια της διαδικασίας συγκόλλησης, ανάλογα με τον τύπο του χρησιμοποίησης του συστήματος, ποικίλες παράμετροι συγκόλλησης επηρεάζουν την έκβαση. Αυτοί περιλαμβάνουν το εύρος/πίεση, προκαλούν τα όρια δύναμης και ανοχής, ανάλογα με εάν η συγκόλληση γίνεται από το χρόνο, την ενέργεια ή την απόσταση.
Η ρύθμιση εύρους χρησιμοποιείται για να διευκρινίσει το παλμικό εύρος. Οι λεπτές ρυθμίσεις των τοποθετήσεων εύρους και πίεσης μπορούν συχνά να γίνουν στον ελεγκτή που δυνάμεις ένας Τύπος, ενώ σημαντικές ρυθμίσεις μπορούν να ολοκληρωθούν μέσω της χρήσης των ενισχυτών και των ελέγχων πίεσης.
Οι τοποθετήσεις πίεσης δύναμης ώθησης διευκρινίζουν την πίεση που πρέπει να επιτευχθεί για να προκαλέσει ultrasonics. Η ρύθμιση αυτής της παραμέτρου με τις τοποθετήσεις, όπως τα χρονόμετρα καθυστέρησης, οι τρόποι προ-ώθησης και η δύναμη/οι τοποθετήσεις πίεσης, μπορεί να έχει επιπτώσεις πόσο καιρό τα μέρη είναι σε επαφή προτού να είσαι πραγματικά ultrasonics επάνω.
Οι χρονικές τοποθετήσεις, όπως ο χρόνος συγκόλλησης (η διάρκεια του χρόνου κατά την οποία οι υπερηχητικές δονήσεις εφαρμόζονται πραγματικά στα μέρη) και ο χρόνος λαβής (η διάρκεια κατά την οποία η πίεση διατηρείται για να εξασφαλίσει κατάλληλη σύνδεση των μερών, μετά από τον πραγματικό χρόνο συγκόλλησης και με ultrasonics από έτσι η συγκόλληση μπορεί να δροσίσει), προάγουν την επιρροή όταν και για πόσο καιρό πρέπει να παραμείνει επάνω ultrasonics.
Επιπλέον, μερικά συστήματα θα επιτρέψουν στο χρήστη για να διευκρινίσουν τις ενεργειακές τοποθετήσεις – με τα όρια και έναν σφυγμό βαθμολόγησης, για παράδειγμα – ενώ μερικά επίσης θα επιτρέψουν τις τοποθετήσεις απόστασης – όπως επαυξητικός, η προ-ώθηση, απόλυτος και τα όρια.
Όπως μπορεί να δει, πολλά κινούμενα μέρη, εάν, να δραστηριοποιήσετε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας υπερηχητικής συγκόλλησης. Ο χειρισμός αυτών των παραμέτρων μπορεί να σημάνει τη διαφορά μεταξύ μιας επιτυχούς συγκόλλησης και μιας ατελέσφορης συγκόλλησης ή ενός ραγισμένου κέρατου.