εταιρικά νέα για Εφαρμογή του υπερηχητικού ψεκάζοντας ακροφυσίου

Αντίθετα από τα παραδοσιακά ακροφύσια που στηρίζονται στη μεγάλη πίεση κουρεύω το ρευστό στα μικρά σταγονίδια, τα υπερηχητικά ακροφύσια διάσπασης σε άτομα χρησιμοποιούν την ενέργεια δόνησης για να παραγάγουν την αργόστροφη υδρονέφωση. Το υπερηχητικό ακροφύσιο είναι ένα ακροφύσιο ψεκασμού που χρησιμοποιεί την υψηλής συχνότητας δόνηση που παράγεται από έναν πιεζοηλεκτρικό μετατροπέα για να ενεργήσει στο κεφάλι ακροφυσίων για να παραγάγει τα τριχοειδή κύματα στην υγρή ταινία. Μόλις φθάσει το εύρος των τριχοειδών κυμάτων σε ένα κρίσιμο ύψος (λόγω του επιπέδου δύναμης που παρέχεται από τη γεννήτρια), γίνονται πάρα πολύ υψηλά για να υποστηριχθούν, και τα μικροσκοπικά σταγονίδια θα πέσουν από την άκρη κάθε κύματος, προκαλώντας τη διάσπαση σε άτομα.

Τα υπερηχητικά ψεκάζοντας ακροφύσια έχουν πολλές εφαρμογές στον τομέα παραγωγής, συμπεριλαμβανομένου του φάρμακο-διαχωρισμού με εκχύλιση stents και των φάρμακο-ντυμένων μπαλονιών, των κυττάρων καυσίμου, των διαφανών αγώγιμων μεμβρανών, του άνθρακα nanotubes, κ.λπ. Το επόμενο άρθρο θα συζητήσει την εφαρμογή των υπερηχητικών ψεκάζοντας ακροφυσίων δίνει μια συγκεκριμένη εισαγωγή.

Φάρμακο-διαχωρισμός με εκχύλιση stent

Τα φάρμακα όπως το sirolimus (επίσης γνωστό ως rapamycin) και paclitaxel χρησιμοποιούνται στην επιφάνεια του φάρμακο-διαχωρισμού με εκχύλιση stents (DES) και των φάρμακο-ντυμένων μπαλονιών (DCB) με ή χωρίς επίστρωμα έκδοχων. Αυτές οι συσκευές ωφελούνται πολύ από τα υπερηχητικά ακροφύσια επειδή μπορούν να εφαρμόσουν τα επιστρώματα με ελάχιστη ή καμία απώλεια. Οι ιατρικές συσκευές όπως DES και DCB απαιτούν τα πολύ στενά σχέδια ψεκασμού, τους αργόστροφους ψεκασμένους ψεκασμούς και το χαμηλής πιέσεως αέρα λόγω του μικρού μεγέθους τους.

Το κύτταρο καυσίμου

Οι μελέτες έχουν δείξει ότι τα υπερηχητικά ακροφύσια μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά για να κάνουν τα κύτταρα καυσίμου μεμβρανών ανταλλαγής πρωτονίων. Το συνήθως χρησιμοποιημένο μελάνι είναι μια αναστολή λευκόχρυσος-άνθρακα, όπου ο λευκόχρυσος ενεργεί ως καταλύτης μέσα στην μπαταρία. Οι παραδοσιακές μέθοδοι τον καταλύτη στη μεμβράνη ανταλλαγής πρωτονίων περιλαμβάνουν συνήθως την εκτύπωση οθόνης ή τις λεπίδες γιατρών. Εντούτοις, επειδή ο καταλύτης τείνει να διαμορφώσει τα συσσωματώματα, η ροή αερίου στην μπαταρία είναι ανώμαλη, και ο καταλύτης αποτρέπεται από εντελώς να εκτεθεί, και υπάρχει ένας κίνδυνος ότι το υγρό διαλυτών ή μεταφορέων μπορεί να απορροφηθεί, έτσι αυτή η μέθοδος μπορεί να έχει την κακή απόδοση μπαταριών. Στη μεμβράνη, όλοι εμποδίζουν την αποδοτικότητα της ανταλλαγής πρωτονίων.

Κατά χρησιμοποίηση ενός υπερηχητικού ακροφυσίου, τη μέγεθος σταγονίδιων μπορεί να είναι μικρό και ομοιόμορφος, η απόσταση ότι τα ταξίδια σταγονίδιων μπορούν να αλλάξουν, και μια χαμηλότερη θερμότητα εφαρμόζονται στο υπόστρωμα, έτσι ώστε το σταγονίδιο μπορεί να φθάσει στον επιθυμητό βαθμό ξηρότητας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ξήρανσης. Πρίν φθάνει στο υπόστρωμα, αφήστε στον αέρα. Έναντι άλλων τεχνολογιών, οι μηχανικοί διαδικασίας μπορούν καλύτερα να ελέγξουν αυτούς τους τύπους μεταβλητών. Επιπλέον, επειδή το υπερηχητικό ακροφύσιο παρέχει την ενέργεια στην αναστολή αμέσως πριν από και κατά τη διάρκεια τη διάσπαση σε άτομα, τα πιθανά συσσωματώματα στην αναστολή καταστρέφονται, με συνέπεια μια ομοιόμορφη διανομή του καταλύτη, ο οποίος οδηγεί σε μια υψηλότερη αποδοτικότητα του καταλύτη, ο οποίος οδηγεί με τη σειρά να τροφοδοτηθεί η αποδοτικότητα της μπαταρίας είναι υψηλότερος.

Διαφανής αγώγιμη ταινία

Η υπερηχητική τεχνολογία ακροφυσίων έχει χρησιμοποιηθεί για να δημιουργήσει μια ταινία οξειδίων κασσίτερου ίνδιου (ITO) κατά τη διάρκεια του σχηματισμού μιας διαφανούς αγώγιμης ταινίας (TCF). ITO έχει την άριστη διαφάνεια και τη χαμηλή αντίσταση φύλλων, αλλά είναι ένα λιγοστό υλικό και είναι επιρρεπές σε ράγισμα, έτσι δεν είναι κατάλληλο για τη χρήση ως νέο εύκαμπτο TCF. Αφ' ετέρου, graphene μπορεί να γίνει σε μια εύκαμπτη ταινία, η οποία είναι εξαιρετικά αγώγιμη και ιδιαίτερα διαφανής. Όταν τα ασημένια nanowires (AgNWs) χρησιμοποιούνται σε σχέση με με το graphene, αναφέρονται για να είναι ελπιδοφόρα και είναι ανώτερα από τις εναλλακτικές λύσεις TCF ITO.

Η προηγούμενη έρευνα έχει εστιάσει στις μεθόδους επιστρώματος περιστροφής και επιστρώματος φραγμών που δεν είναι κατάλληλες για τη μεγάλη περιοχή TCF. Πολλαπλών βημάτων διαδικασία, που χρησιμοποιεί graphene τον υπερηχητικό ψεκασμό οξειδίων και τον παραδοσιακό ψεκασμό AgNWs, έπειτα τη χρησιμοποίηση του ατμού υδροζινών που μειώνει, και έπειτα την επένδυση methacrylate polymethyl (PMMA) topcoat για να διαμορφώσει ένα peelable TCF, το οποίο μπορεί να είναι αφαιρούμενη κλίμακα σε ένα μεγαλύτερο μέγεθος.

Ένας τυπωμένος πίνακας κυκλωμάτων

Τα μη-φράζοντα χαρακτηριστικά του υπερηχητικού ακροφυσίου, του μικρού και ομοιόμορφου μεγέθους σταγονίδιων που παράγονται από το, και το γεγονός ότι το λοφίο ψεκασμού μπορεί να διαμορφωθεί αεροπορικώς αυστηρά ελεγχόμενος διαμορφώνοντας τη συσκευή καθιστούν αυτήν την εφαρμογή αρκετά επιτυχή στη διαδικασία συγκόλλησης κυμάτων. Το ιξώδες σχεδόν όλων των ροών στην αγορά είναι πολύ κατάλληλο για τις ικανότητες αυτής της τεχνολογίας. Στη συγκόλληση, η «κανένας-καθαρή» ροή προτιμάται ιδιαίτερα. Εντούτοις, εάν ένα υπερβολικό ποσό χρησιμοποιείται, η διαδικασία θα οδηγήσει στα υπολείμματα διάβρωσης στο κατώτατο σημείο της συνέλευσης κυκλωμάτων.

Ηλιακή μπαταρία

Και οι φωτοβολταϊκές και ουσία-ευαισθητοποιημένες ηλιακές τεχνολογίες απαιτούν τη χρήση των υγρών και των επιστρωμάτων στη διαδικασία παραγωγής. Δεδομένου ότι οι περισσότερες από αυτές τις ουσίες είναι πολύ ακριβές, η χρήση των υπερηχητικών ακροφυσίων μπορεί να ελαχιστοποιήσει οποιαδήποτε απώλεια που οφείλεται να υπερψεκάσει ή τον ποιοτικό έλεγχο. Προκειμένου να μειωθεί το κόστος παραγωγής των ηλιακών κυττάρων, γίνεται παραδοσιακά χρησιμοποιώντας τις σε μερίδες μεθόδους χλωριδίου phosphoryl ή POCl3. Έχει αποδειχθεί ότι η χρήση των υπερηχητικών ακροφυσίων για να διαδώσει τις βασισμένες στο νερό ταινίες στις γκοφρέτες πυριτίου μπορεί να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά ως ηλιακά κύτταρα. Η διαδικασία διάχυσης παράγει ένα στρώμα ν-τύπων με την ομοιόμορφη αντίσταση επιφάνειας.