εταιρικά νέα για Υπερηχητική πλαστική ανάλυση συγκόλλησης

Αρχή:

Η υπερηχητική μηχανική δόνηση (συχνότητα του kHz 10-70, εύρος 1-250 μm) εφαρμόζεται στα πλαστικά μέρη για να παραγάγει την τοπική θέρμανση υπό πίεση (η θερμότητα οφείλεται στη συνδυασμένη επίδραση της επιφάνειας και της διαμοριακής τριβής) και τη λειώνοντας μορφή μια συγκόλληση. Όπως φαίνεται, η διαδικασία υπερηχητικής συγκόλλησης διαιρείται σε τέσσερα στάδια.

Στάδιο 1: Το κέρατο είναι σε επαφή με το μέρος, που εφαρμόζει την πίεση και που αρχίζει να δονείται. Η της τριβής θερμότητα διαλύει τα πλευρά ενεργειακής καθοδήγησης, και τις ροές λύσης στη συνδέοντας επιφάνεια. Δεδομένου ότι η απόσταση μεταξύ των δύο μερών μειώνεται, το ποσό συγκόλλησης (η απόσταση μεταξύ των δύο μερών λόγω της ροής του λειωμένου μετάλλου) μειώνεται. Αρχικά το ποσό μετατόπισης συγκόλλησης αυξάνεται γρήγορα και επιβραδύνει έπειτα δεδομένου ότι το λειωμένο πλευρό ενεργειακής καθοδήγησης διαδίδει και έρχεται σε επαφή με την επιφάνεια του χαμηλότερου μέρους. Στη στερεά φάση τριβής, η θερμότητα παράγεται από την της τριβής ενέργεια μεταξύ των δύο επιφανειών και της εσωτερικής τριβής στο μέρος. Η της τριβής θερμότητα αναγκάζει το πολυμερές υλικό για να θερμάνει μέχρι το σημείο τήξης της. Το ποσό θερμότητας εξαρτάται από τη συχνότητα της δράσης, του εύρους και της πίεσης.

Στάδιο 2: Μια αύξηση στο ποσοστό τήξης οδηγεί σε μια αύξηση σε ποσό μετατόπισης και επαφής συγκόλλησης μεταξύ των επιφανειών των δύο μερών. Σε αυτό το στάδιο, ένα λεπτό λειωμένο στρώμα διαμορφώνεται, και το πάχος του λειωμένου στρώματος αυξάνεται λόγω της συνεχούς παραγωγής θερμότητας. Η θερμότητα σε αυτό το στάδιο παράγεται από τον ιξώδη διασκεδασμό.

Στάδιο 3: Το πάχος του στρώματος λύσης στη συγκόλληση παραμένει το ίδιο και συνοδευόμενος από μια σταθερή διανομή θερμοκρασίας, η τήξη σταθερού κράτους εμφανίζεται.

Στάδιο 4: Μετά από μια καθορισμένη χρονική περίοδο ή μετά από να φθάσει σε μια συγκεκριμένη ενέργεια, ένα επίπεδο δύναμης ή μια απόσταση, η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος κλείνεται, την υπερηχητική δόνηση σταματούν, και το τέταρτο στάδιο αρχίζει. Η πίεση διατηρείται και μερικές από την πρόσθετη λύση συμπιέζονται από την ένωση. Το μέγιστο ποσό μετατόπισης επιτυγχάνεται όταν δροσίζεται η συγκόλληση και σταθεροποιείται, και η διαμοριακή διάχυση εμφανίζεται.